Wat draag jij bij aan een betere wereld?

Een vraag die ik me regelmatig stel. Mijn missie tenslotte is om een mooiere wereld achter te laten voor mijn kinderen en kleinkinderen. En met mooi bedoel ik de manier waarop wij, mensen, omgaan met ons eigen potentieel, dat van ander gestemden en hoe wij ons daarmee verbinden. Robert (Dilts) zie altijd; ’to create a world to which people want to belong’.

En het kan echt heel simpel zijn om die bijdrage te zien, te voelen en te ruiken. Ja zelfs te proeven.

 

Laat je inspireren door onderstaand verhaal. Want ja, ook dat behoort tot mijn missie; mensen inspireren het beste van zichzelf in de wereld neer te zetten!

Met 25 jaar in mijn broekzak waarin ik bewust bezig ben met de wereld een stukje mooier te maken, mag ik je eerlijkheidshalve wel melden, dat soms het lood me wel eens in de schoenen zakt. Ik heb ondertussen ruim 12000 mensen meegenomen in hun reis naar hun beste versie en dat maakt me blij en dankbaar. En soms, als ik naar de wereld kijk, zowel op macro en op micro niveau, denk ik; ‘Waar gaat dit heen?’

Waarschijnlijk herken je dat wel. En juist op die momenten, komt het antwoord uit een onverwachte hoek en blijkt het antwoord eigenlijk heel klein te zijn. Dan gaat het niet over een wereld creëren waarin op landelijk en misschien wel wereldlijk niveau er vrede heerst. Of waar tegengestelde opinies op een volwassen en integere manier worden besproken of opgelost.

Het zijn het de kleine dingen die het hem doen!

En waar gaat het danwel om? Nou, voor mij in ieder geval, gaat het dan om de kleine dingen.

Nog niet zo lang geleden, heb ik vreselijk mijn knie verdraaid. Ziekenhuis, fysio, huisarts geraadpleegd en loop nu sinds 13 dagen op krukken. Morgen krijg ik een RMI scan om vervolgens volgende week te horen hoe nu verder. Opereren of gewoon revalideren. Vanuit historie heb ik een redelijk ‘rotte’ knie. Om een lang verhaal kort te maken – ik kan niet zo veel.

En juist dan, ben ik meer ontvankelijk voor de kleinen dingen. Als ik stilsta (letterlijk) en redelijk hulpeloos ben. Dan zie ik hoe mijn vrouw, alles in het werk zet om het gemakkelijk voor me te maken. Hoe mijn kinderen zonder te vragen bewust zijn van mijn immobiliteit en mijn lunch, ontbijt maken, een kopje koffie voor me zetten, of op de fiets booschappen gaan doen, allemaal vanuit liefde. Mij zelfs een langere knuffel geven dan normaal, met de woorden; ‘Dat kan je wel gebruiken, pap!’

Hoe iedereen, bekend en onbekend, mij de helpende hand toereikt. Ja, zelfs bij de bakker een stukje cake in mijn mond stoppen om te proeven. Werkelijk fantastisch. Het kan echt zo klein zijn wat je bij draagt aan een mooiere wereld.

En ondanks mijn missie om de wereld een stuk mooier te maken, kom ik ook weer tot de vraag; Wat doe ik eigenlijk, niet zozeer met mijn werk, maar in mijn eigen leven, om voor andere het licht wat meer te laten schijnen? Want je weet dat dat indirect of misschien wel direct jou ook gelukkiger maakt. We zijn tenslotte allemaal een. Als je compassie toont!

En toen kwam ik tot de ontdekking dat het inderdaad veel dichter bij huis licht. Het is de helpende hand die je geeft aan als er iemand langs de kant van weg staat met een ‘iets’ aan de fiets. Of iemand voor laten gaan die gehaast is. Iemand een appel geven die dorst heeft. Een luisterend oor zijn, zomaar op straat. Het vuil oprapen als je een lange natuur wandeling maakt. Een kopje koffie geven aan iemand die het krap heeft. Met liefdevolle aandacht geïnteresseerd zijn in hoe iemand ‘anders’ denkt en ook daar weer van leren.

En voor mezelf betekent een betere wereld maken, naast bovenstaande, mezelf ook niet zo serieus nemen. Niet altijd geloven wat ik denk. Maar eerst even coherent ademhalen en in contact komen met mijn 3 intelligenties. En opeens schijnt de zon weer. Liever zijn voor mezelf en daardoor voor anderen. Zonder overigens mezelf te vergeten. J

En dit allemaal begint eigenlijk met het openen van je hart. Naar jezelf en naar anderen.

Als we dit nu allemaal doen dan kan het toch niet anders dat de wereld een stukje mooier wordt.

Zo en nu is het misschien wel tijd om jouw antwoord te geven op die eerste vraag.

Ga je mee je hart openen?

 

Delen op sociale media wordt enorm gewaardeerd!

Deel deze pagina